Categorie: artikelen

Craiyon a.k.a. Dall-E Mini is een AI-model dat beelden verzint bij àlles, maar dan ook echt àlles wat je invoert.

Hieronder het resultaat van een lange probeersessie waarbij ik het Raadhuis in Hilversum in alle mogelijke schildervormen liet verbeelden, en ik ben onder de indruk. Af en toe verschuift de plek van de toren een beetje, of worden er wat onverwachte details ingebracht, maar op elk plaatje is het karakteristieke gebouw moeilijk te missen. Veel kijkplezier.

De volgende schilderkunsten werden in elk geval toegepast:

• Hete was of encaustiek
• Aquarel
• Gouache
• Olieverf
• Pastel
• Acryl
• Watervermengbare olieverf
• Modernisme
• Surrealisme
• Tang-dynastie
• Ming Dynastie
• Shan shui
• Inkt en gewassen schilderen
• Hua niao
• Yamato-e
• Rimpa school
• Emakimono
• Kanō school
• Shijō school
• Superflat

Hoe onderbouw je je vraagprijzen als arrangeur, en wat zijn objectieve tarieven waar je naar zou kunnen streven? Het waren vragen die mij in 2019 geleden al bezighielden, toen ik een artikel schreef over mijn persoonlijke zoektocht. Sindsdien is er veel veranderd. Niet alleen in de wereld, maar ook in mijn gedachten bij dit onderwerp. Tegelijkertijd zie ik collega’s nog altijd met dezelfde vragen worstelen. Reden te meer om het oude stuk er weer eens bij te pakken en te actualiseren.

In dit artikel doe ik een nieuw voorstel voor het onderbouwen van de vraagprijzen die jij als arrangeur kunt hanteren. Een voorstel dat preciezer is dan de eerste aanzet van drie jaar geleden, en ook wat toegankelijker en minder wiskundig is opgeschreven.

Voor de zomer plaatste ik op veler verzoek een handleiding voor hoe je het partyspel Who’s The Man online kunt spelen.

Het werd een hit, en tot en met zomer 2020 bezorgde het spel ons menig leuke avond. Na 18 gespeelde potjes en 1.028 ingezonden namen besloot ik om eens de balans op te maken. Kunnen al die ingezonden namen tijdens Who’s The Man Online ons wellicht nog wat vertellen? Nou, best nog wat, zo bleek! Hier doe ik verslag van enkele bevindingen.

Klik hier voor een geactualiseerde versie van dit artikel.

Weinig werelden zijn financieel minder doorgrondelijk dan de muziekwereld. Voor een schnabbel wordt een mooi rond bedrag geboden of gevraagd, maar de motivering van dat bedrag is vaak genoeg gebouwd op de onderbuik, of (in het slechtste geval) op drijfzand.

Ook arrangeurs worstelen vaak met wat ze wel of niet kunnen vragen, en kunnen vaak niet toetsen of wat ze geboden wordt een beetje in verhouding staat met de hoeveelheid werk die ze eraan hebben.

Hoe onderbouw je je vraagprijzen als arrangeur, en wat zijn objectieve tarieven waar je naar zou kunnen streven? In dit artikel worden enkele handreikingen gedaan, op basis van een persoonlijke zoektocht.