De inzichten in dit artikel zijn ontleend aan een publicatie uit 2017 in Work, Employment and Society, “Moral economy, intermediaries and intensified competition in the labour market for function musicians”, geschreven door Charles Umney.
Deze week verkennen we de wereld van de gelegenheidsformatie, of de band (op z’n Engels), waarbij ik de arbeidsmarkt en de relaties tussen de verschillende actoren zal proberen te schetsen aan de hand van het artikel van Umney.
Zie ook deel 1.
De inzichten in dit artikel zijn ontleend aan een publicatie uit 2017 in Work, Employment and Society, “Moral economy, intermediaries and intensified competition in the labour market for function musicians”, geschreven door Charles Umney.
Ik zeg niets schokkends wanneer ik zeg dat de culturele sector over het algemeen zeer competitief is, zwak gereguleerd en gekenmerkt wordt door uitbuitende arbeidsomstandigheden. Charles Umney herhaalt deze bevinding, die in talloze onderzoeken opnieuw opduikt.
Tegelijkertijd stelt hij vast dat veel onderzoek ook laat zien dat degenen die er werken zich in hoge mate egalitair en solidair gedragen.
De inzichten in dit artikel zijn ontleend aan een publicatie uit 2017 in Work, Employment and Society, “Moral economy, intermediaries and intensified competition in the labour market for function musicians”, geschreven door Charles Umney.
Onlangs maakte ik voor het eerst kennis met het concept van de morele economie. In een notendop is een morele economie een gedeelde set van morele normen die de honorering, aanvaardbare prijzen voor goederen en de toewijzing van middelen binnen een bepaalde markt regelt. Morele economieën worden vaak aangewend om met name zzp’ers te beschermen tegen uitbuiting en om ervoor te zorgen dat iedereen eerlijke prijs krijgt voor de verrichte werkzaamheden.
Onlangs kwam een artikel van Charles Umney mij onder ogen dat in 2017 verscheen. Hierin licht hij toe hoe de rol van morele economieën in de culturele sector nog steeds onderontwikkeld zijn. Daarom onderzocht Umney hoe moreel-economische factoren functioneren in de muziekscene.
Een voorbeeld van zo’n markt is die van de gelegenheidsmuziek, oftewel livemuziek tijdens een evenement waar de muziek niet centraal staat: een bedrijfsfeest, een bruiloft of een begrafenis. Musici werkzaam in deze sector blijken een sterke morele economie te hebben gecultiveerd die van bandleiders vergt dat ze de opbrengsten van optredens gelijkwaardig verdelen, kopers onder druk zetten bij problemen zoals late uitbetalingen, en verwachtingen in stand houden rond de hoogte van honoraria.
Door veranderende markt- en technologische omstandigheden is het voor kopers en nieuwe soorten tussenpersonen echter gemakkelijker geworden om competitie te bedrijven, waardoor het moeilijker is geworden die verwachtingen hoog te houden. Naar aanleiding hiervan vraagt Umney zich terecht af: hoe duurzaam is een morele economieën wanneer de markt groeit en/of de vraag afneemt?
Komende weken duik ik in het artikel van Umney om deze en andere vragen te verkennen.
Klik hierna voor eerdere delen van deze blogserie: #1 | #2 | #3 | #4
De inzichten in deze serie zijn ontleend aan een publicatie uit 2018 in het British Journal of Music Education, “Creating a career as a woman composer: Implications for music in higher education”, geschreven door Dawn Bennett, Sally Macarthur, Cat Hope, Talisha Goh en Sophie Hennekam.
Discriminatie op grond van geslacht is een alomtegenwoordig probleem in verschillende bedrijfstakken, en de klassieke muziek vormt daarop geen uitzondering. In de studie waar het hier al een paar weken over gaat werd onderzocht hoe gendervooroordelen het werk van vrouwelijke componisten beïnvloeden. Uit de resultaten bleek dat bijna de helft van de deelnemersaangaf dat hun geslacht van invloed was op de kans dat hun werk werd uitgevoerd.
Klik hierna voor eerdere delen van deze blogserie: #1 | #2 | #3
De inzichten in deze serie zijn ontleend aan een publicatie uit 2018 in het British Journal of Music Education, “Creating a career as a woman composer: Implications for music in higher education”, geschreven door Dawn Bennett, Sally Macarthur, Cat Hope, Talisha Goh en Sophie Hennekam.
Componisten moeten, zoals eigenlijk de meeste zelfstandigen, veel netwerken om hun toko te runnen en genoeg werk te krijgen. De studie waar het hier al een paar weken over gaat richtte zich op de rol van netwerken in de carrière van hedendaagse vrouwelijke componisten. Hierbij bleek dat relaties met uitvoerend musici cruciaal zijn voor het succes van de carrière van een componist. Het onderzoek onderzocht 32 hedendaagse componisten met verschillende ervaringsniveaus en muzikale achtergronden.
Bram Faber