Categorieën
artikelen

Is er nog iets buiten het Internet?

Internet is overal, en Internet is nergens. Drie jaar geleden tijdens het World Economic Forum in Zwitserland legde ex-CEO van Google Eric Schmidt op tafel dat ‘het Internet zal verdwijnen’. Niet in de zin dat de stekker eruit wordt getrokken, maar dat Internet volledig op zal gaan in de omgeving.

Steeds grotere delen van de wereld worden op het wijde web aangesloten. En niet alleen computers, maar ook hele huisraden.

Wat betekent het dat het Internet op den duur overal in zit? En wat betekent het dat dat Internet in toenemende mate wordt bestierd door een steeds kleiner wordend clubje?

Trinet
Het net van het Internet sluit zich steeds verder nu het erop aan lijkt te komen dat het speelveld van het internet al bijna volledig is verdeeld onder Amazon, Facebook, en Google. Om die reden wordt er zelfs al van de benaming Trinet gesproken. André Stalz beschrijft hoe Google jarenlang alleen een instrument vormde, dat wel een belangrijke rol speelde als web-assistent van die velen: het was vooral bezig met het indexeren van het Internet.

Categorieën
artikelen

Postmodernisme revisited: Het nieuwe synoniem voor ‘stom’?

Drie jaar geleden werd op deze plek het postmodernisme besproken. Dit mondde uit in een vrij droog lemma waarin kort de ontwikkeling van het begrip wordt besproken, en wat het zo ongeveer inhield.

Het leuke van een blog is dat het voortschrijdend inzicht zich onder je neus voltrekt. Niet alleen het sóórt stof dat op deze plek in de afgelopen paar jaar is geadresseerd (en de manier waarop) verandert, maar ook de levende definitie van diezelfde stof. Stof waarvan je dacht dat je die voorgoed in steen had gebeiteld. Nailed it.

Het was de frisse naïveteit van de kersverse schoolverlater: ‘en nu zal ik jullie voor eens en altijd laten zien wat postmodernisme inhoudt’. Poppetje gezien, kastje dicht.

Er is meer dan genoeg aanleiding om nog eens het licht te doen schijnen over dat ‘postmodernisme’ (PoMo voor intimi). Het was al niet per se bij iedereen een geliefd gespreksonderwerp – vooral onder studenten die er maar met moeite chocola van konden maken –, maar sinds de vorige bespreking van het onderwerp is postmodernisme een onwijs middle-of-the-road scheldwoord geworden. Voor zo ongeveer àlles.

Hoe kon dat in die tussentijd gebeuren?

Hou je vast: zware kost ligt in het verschiet. Maar zware kost die het verdient om te worden verteerd, aangezien het schampt aan een aantal van de grote problemen van onze tijd.

De Uitdaging
Om met Herman van der Zandt te spreken: Hoe Was Het Ook Alweer? Oftewel: wat hield dat postmodernisme zoals het eerder uit de doeken is gedaan ook weer precies in?

Categorieën
artikelen

Van Zwart-/Witdenken naar Zwartwitdenken: De Cliché van het ‘Land van Contrasten’

Als iemand over een land komt te spreken in termen van “een land van contrasten”, dan wordt vaak meteen als duidelijk verondersteld waar diegene op doelt. Neem nou Nederland:

Industriegebieden staan naast weilanden met grazende koeien. Een deel van het land ligt aan de zee, terwijl verderop een deel juist aan een rivier of kanaal ligt. Hoogbouw wordt naast laagbouw gepositioneerd. Arme mensen wonen naast rijke mensen, en koophuizen staan gebroederlijk naast huurhuizen.

Zo simpel is het dus. Het komt eigenlijk neer op het lukraak opwerpen van antithesen, stijlfiguren waarbij contrasterende begrippen naast elkaar worden geplaatst. Waar komt die obsessie met die uitgesleten ‘land van contrasten’-frase vandaan, waarom werkt hij zo goed, en waar schuilt de adder?